شب سردی است و من افسرده     ***     راه دور است وپایی خسته

تیرکی هست و چراغی مرده      ***    می کنم تنها از جاده عبور

دور ماندند ز من ادم ها            ***    سایه ای از سر دیوار گذشت

غمی افزود مرا برغم ها          ***     فکر تاریکی و این ویرانی

بی خبر امد تا با دل من           ***    قصه ها ساز کند پنها نی

نیست رنگی که بگوید با من    ***     اندکی صبر سحر نزدیک است

هر دم این بانک برارم از دل  ***     وای این شب چقدر تریک است

خنده ای کو که به دل انگیزم    ***   قطره ای کو که به دریا ریزم

صخرهای کو که به ان اویزم   ***    مثل این است که شب نمناک است

دیگران را هم هست به دل      ***      غم من لیک غمی غمناک است